Trekking Upper Mustang, Nepal, 2014

2-04
Bus ride from Kathmandu to Beni. 

Een lange dag in de bus. Ik ben weer erg verbaasd over hoe de mensen hier leven. Soms in bouwvallige hutjes met akkers langs de weg en soms in prachtige kleurrijke huisjes met versieringen welke vaak gerelateerd zijn aan het Hindu geloof. 

Beni een typisch bazaar plaatsje waar de vele winkeltjes aan de hoofdweg grenzen. We sliepen met de vele andere bus reizigers in een heel basic hotelletje wat niet bepaald schoon was.

3-04
Bus ride from Beni to Kagbeni

Blij om te vertrekken uit Beni voor de lange bus rit over de erg slechte weg vol kuilen en modder. Onderweg stonden we twee keer in ene file. Eerst omdat onze achteras van de bus kapot was. De assisterende jongen van de bus besloot een half uur terug te rennen met het onderdeel en kwam liften met een jeep terug met het gerepareerde onderdeel. Nadat dit bevestigd was vervolgden we onze weg. Opnieuw moesten we stoppen omdat er een stuk voor ons een andere bus kapot was gegaan. En uur verder was ook dit probleem verholpen en bereikten we rond 4 uur Kagbeni.

4-04
Kagbeni van Samar

Na ontbijt om 7 uur begonnen we om 8 uur met lopen. We volgden de weg naar Kalobhir waar we gepland hadden thee te drinken maar de lodge van helaas gesloten. We vervolgden onze we naar Tange over de grind weg en vonden eindelijk een thee huis rond 11 uur. In de namiddag namen we lunch in Chhusang voordat we aan de klim begonnen. We staken een rivier over naar Chele en we twijfelde of we verder zouden gaan naar Samar omdat het al na 2 uur in de middag was. De klim was van 2810 naar 2810 meter. Omdat we ons goed voelden wilden we zo ver mogelijk lopen zodat we zo veel mogelijk tijd zouden hebben in de meer hoger gelegen delen welke erg interessant zouden zijn met veel kloosters en chortens. Er was wel een probleem in verband met de hoogte omdat het volgende dorp Samar op 3660 meter ligt. Het was een lange dag lopen in de zon en ik deed het rustig aan omdat mijn hartslag door de hoogte al snel omhoog liep. Anne en Rohit gingen voorop en nadat we arriveerde bezochten we een boeddhistisch klooster en ik ging in mijn eentje naar een uitzichtpunt op de top. Ik keek uit over het dorp en de valei en er was een grote chorten. Op de weg terug in het dorp vond ik een herder die op terugtocht was met een kudde Karsmire geiten. 

5-04
Sama to Gilling, lunch in Sangboche
We hebben de grot van Guru Rimpoche bezocht waarvoor we stijl af moesten dalen. Hierna klimmen in de warmte voor de lunch in Sangboche. In de middag gingen we de eerste 4000 meter pas over om in Gilling uit te komen. We bezochten het klooster wat geheel recent opnieuw geschilderd was. Er was een tweede klooster waar alleen mannen in mochten was ook de beschermende goten en aan andere kant de goede boeddha’s. 

6-04
Gilling to Charang, lunch in Gami

We vertrokken opnieuw na om 7 ontbeten te hebben. 2 chapati en een omelet met groente. Nadat we Gilling uit zijn gelopen treffen we een herder met een kudde cashmir geiten die de elfde richting op gaat. We moesten 500 meter klimmen in de warme ochtend zon en er was nog geen wind, dus extra warm. Het laatste stuk ging gelukkiger makkelijker. Een geleidelijke afdaling bracht ons in Gami waar ik bij aankomst besloot meer foto’s te maken. Later kwam ik ook bij de Lodge aan waar we in de zon eerst thee dronken. In de middag liep ik alleen weg, nadat we langs de langste mani muur kwamen, van het pad om een aantal hele oude chortens te fotograferen in een erg indrukwekkende vallei. Later kwam ik weer bij Anne en Rohit uit om opnieuw een klim van 500 meter te maken over de tweede 4000 meter pas. Op de pas maak ten we wat foto’s en daalde vervolgens gelijkelijk af naar Charang. Ik had eerder een panorama gezien van het dorp en ging opzoek naar dezelfde locatie maar dit bleek moeilijker dan verwacht. Op het dak van onze Lodge vond ik uiteindelijk met groothoek een prachtig uitzicht op het paleis van de koning, die inmiddels in Lo Mantang verblijft, en het klooster. We bezochten het paleis wat erg oud en bouwvallig was. Helaas moesten we wachten op de sleutel aangezien de monnik net vertrokken was naar Marang vertrokken omdat daar overleden was en hij hier een ceremonie voor moest houden. In de tussentijd klom ik gevolgd door Rohit omhoog via de resten van de muur van het oude paleis wat behoorde to the king of Mustang. Tegenwoordig woont de koning voornamelijk in Kathmandu en is slechts tijdens de warmere zo er periode in Lo-Mantang. 
Na een uur of twee kwam de monnik met de sleutel en bezochten we eerst het klooster. In een ruimte lagen handgeschreven oude boeddhistische boeken opgeslagen. 1 van de boeken was ongeverfde. Meter bij een halve meter. Alle boeken waren beschermd met doeken en een houten voor en achterzijde. Helaas was het niet toegestaan foto’s te maken. Na het klooster en het paleis werd het koud en donker en zijn we gaan eten en slapen.

7-04
Charang to Lo-Mantang (halve dag)
Op de weg naar Lo-Mantang liep ik veel alleen en luisterde naar muziek. We kwamen langs een grote chorten waar ik met een grote boog omheen liep om zo met de 80 mm mooie foto’s kon maken. Er stonden een aantal mensen naast de chorten zodat je goed kon zien hoe hoog en groot de chorten is. De route bracht ons naar Windy pass welke zijn naam eer aandeed aangezien we bijna omver vielen zo sterk was de wind. We maakten snel een foto en besloten af te dalen naar de vallei van Lo-Mantang. Het eerste stuk van de afdaling vloog het stof en zand ons om de oren en ademen door je mond zorgde ervoor dat je hele mond vol zand zat. We daalden een stuk af en vonden een beschutte plek om even pauze te houden en wat te drinken. Ik had nog een zak met gepelde pinda’s waar we wat van aten en Anne had nog wat gedroogde appels uit Marpha waar we stopten tijden de bus rit. Marpha heeft een grote appel plantage en een kleine fabriek waar ook appel brandy wordt gebrouwen. Tijdens de afdaling hadden we tellens een ander zicht op Lo-Mantang en de vallei. 

Aangekomen in Lo-Mantang bekeken we de prachtige chortens voordat we naar onze Lodge gingen. Helaas bleek hier niet de beloofde warme douche te zijn. Er was zelfs nergens stromend water in heel Lo-Mantang. Er bleek een aanvoer of stroom probleem te zijn. Ik wilde sokken en mijn trekking shirt wassen dus er zat niets andere op dan dit in het modderige stroompje te doen wat door het dorp heen liep. De mensen uit het dorp gebruikten dit ook voor afwassen en kleding. Afhankelijk van de plek in het dorp waar je het stroompje gebruikte kreeg je modderig of vies gebruikt water. Later bleek ook dat er hogerop ook dode dieren in de rivieren lagen dus dan weet je genoeg over de kwaliteit van het water.. Net toen ik mijn kleding aan het wassen was kwam er een Nepalese jongen even zijn voeten wassen net voor mij in het beekje haha. Er was gelukkig een goede waslijn op de binnenplaats waar het een beetje beschut tegen de middagwind met een hoop stof, beschut kon hangen. 

Na het wassen van de kleding en de lunch bezochten we het paleis paleis van de koning wat erg vervallen was maar opnieuw een prachtige gebedsruimte had. Er was tevens een groot klooster complex waar meerdere ruimtes waren met onder andere een altaar en opnieuw prachtige schilderingen van de kwade en de bescherm goden afgebeeld waren. 

8-04 Lo-Mantang Vally: To Jong cave and Choser monastery

Na veel overleg besloten we toch niet te paard verder de vallei in te gaan maar te voet. Dit bleek achteraf een hele goede keuze want we kwamen door het wandelpad te volgen door meerdere kleine dorpjes waar de mensen heel primitief leefden en overal de aanwezigheid van het boeddhistische geloof met chortens, gompas, gebedsmolens en mani stenen waarop de heilige mantra (tekst) ‘Om mani padme hum’ geschreven staat. Over de betekenis hiervan is veel te lezen en de tekst heeft vele verschillende betekenissen. 

Verderop in de vallei bezochten we de indrukwekkende Jong Cave waar vijfentwintighonderd jaar geleden en zelfs opnieuw nog recent na de religieuze invasie door de Chinezen in Tibet in 1959, Tibetanen hebben gewoond. 

Een klein stuk terug in de vallei vind je het Choser klooster. Hier deed de aanwezige monnik zijn gebed met het gebruikelijke vinger knippen en het luiden van de kleine bel om de gebedsdelen af te sluiten. Hij las zijn gebed hardop uit een in de breedte gedrukt boek. Gisteren zag ik de grote stempels in het museum in Lo-Mantang waarmee de boeken honderden jaren geleden gedrukt werden. Het was erg indrukwekkend opnieuw de boedistische afbeeldingen. Op de muren te zien maar nu nog indrukwekkender aangezien er daadwerkelijk een gebedsritueel plaatsvond. 

We liepen via de grindweg terug naar Lo-Mantang waar we de dag met een Dal Bhat afsloten.

8-04 Lo-Mantang to Yura and lunch in Dhi

9-04 Yura round to Tashi Cave, Luri Gumpa and back via Ghara.

Na het ontbijt gingen we op weg aan andere zijden dan we de dag ervoor aangekomen waren in Yura. We volgden de rivierbedding waar Rohit ons over de vele fossielen vertelde welke in het donker zwarte gesteente gevonden kan worden. Natuurlijk ging ik op zoek en vond een tweetal fossielen. 

Na een uur of twee kwamen we bij de stijle klim naar de Tashi Cave aan waarin zich een half opengebroken chorten bevond. Deze was ooit geopend om te kijken wat zich aan de binnenzijde bevond. Naast de chorten was van stenen een bak gemaakt waarin zich de heilige geschriften bevonden welke eruit waren gehaald. Ik keek met verbazing hoe zo’n schat aan culturele en religieuze waarde hier zo werd blootgesteld aan weer en wind en niet ergens veilig in een museum bevond. Rohit legde opnieuw uit dat zeker boeddhisten geloven in het herboren worden en dit geld ook voor alle materialistische dingen. Ook de duizend jaren oude schilderingen waren weer prachtig maar ook deze waren aan het vergaan. Rohit zei hierover dat wanneer de schilderingen zouden vergaan dit geen probleem was want dan zou er altijd weer een gelovige komen en deze opnieuw schilderen. Met name het plafond van de grot had prachtige schilderingen. 

De Luri Gumpa en het nabij gelegen kleine klooster welke we later bezochten waren prachtig. In een ruimte in de grot was ook een klein museumpje ingericht waar oude maskers voor festivals bevonden en ook een gedroogde hand die ooit van een vrouw was afgehakt als een offer aan de goden en opgeborgen was in de grot. 

Op de weg naar de Luri Gonpa heb je een prachtig uitzicht op imposante vrijstaande rotstorens. 

10-04 Yara to Tange with lunch stop at the river in Deh Khola.

Opnieuw een lange dag met beginnend een lange klim naar een pas van 4000 meter en vervolgens een stijle afdaling door kloven waar een enorm harde wind doorheen waaide. Beneden in de vallei staken wen de rivier over en stopten voor lunch bij het enige hutje dat we hier aantroffen. De vrouw die hier voor ons kookten had een ontstoken knie en wij gaven haar advies en medicatie tegen de ontsteking.

We vervolgden onze weg naar opnieuw een klim over een 4000 meter pas waarna we naar een plateau afdaalden vanwaar het pad ons naar Tange bracht.

11-04 Tange to Chusang with packed boiled potato lunch

De langste dag met eerst de laatste 4000 meter pass en dan een lange afdaling met enkele klimmetjes via bergruggen omlaag naar Chusang. Lopend net onder de toppen van de bergruggen was er geen uitzicht dus klom ik regelmatig naar een hoger punt om de stijle wanden en torens in deze prachtige aarde kleuren te bewonderen en fotograferen. 

12-04 Chusang to Jomsom with lunch stop at Kagbeni

Met de lange afdaling gisteren kreeg Rohit pijn in zijn knieholte. Anne was erg moe en aangezien we een trekking van 13 dagen in 10 dagen hebben gedaan os dit niet erg vreemd. Beide besloten dus met de bus naar Jomsom te gaan. We ontbeten eerst gezamenlijk om half 8 waarna ik begon te lopen. Zij namen mijn grote rugzak mee in de bus zodat het voor mij een stuk meer ontspannen lopen zou zijn. De lucht was gelukkig een stuk helder na het bewolkte weer met sneeuw van gisteren. Ik besloot de weg te volgen tot Kagbeni, wat de snelste weg was. Tijdens het lopen gingen mijn gedachten uit naar alles wat ik thuis had achtergelaten en voelde me niet zo verbonden met het landschap en de mensen die ik onderweg ontmoete als de afgelopen dagen welke erg indrukwekkend waren geweest. Onderweg werd ik gepasseerd door een Jeep waar tot mijn verbazing Rohit en Anne in zaten. De Jeep stopte toevallig omdat er iemand in wilde stappen. Ik rende ernaartoe en Johit vertelde me dat de bus kapot en dus een gedeelde jeep met anderen Nepalezen de enige overige optie van vervoer was. Onderweg had ik een goed uitzicht over de brede rivier bedding van de Kali Gandaki Nadi Vally en de vele kloven en rotstorens in het landschap. Naarmate de ochtend vorderde nam de hei en bewolking toe waardoor mijn camera voor het eerst voornamelijk in mijn tas bleef. Dit kwam niet slecht uit aangezien ik aan mijn laatste geheugenkaartje begonnen was wat maar 4gb was. De overige 32gb, 2×16gb In Kagbeni aangekomen nam ik na de lunch de brug naar de overkant van de rivier. Hier liep een alternatieve wandelroute richting een kleiner dorpje ??. Hier zou ik opnieuw de rivier oversteken om de kortste route naar Jomsom te nemen. 

Ik liep niet graag over de weg en gelukkig was er al eerder een oversteek mogelijk over een paar boomstammen naar een klein pad aan de overzijde van de rivier tot aan Kagbeni. Hier aangekomen at ik een lokaal brood met pittige chilicurry in het Yakdonalds, niet te verwarren met Macdonalds. Aan de rivierdijken sprak ik met Hindu pelgrims welke hier de heiligenrivier bezochten, zich hier in wasten en offers brachten aan hun goden. 

Mijn plan was hier de overzijde van de roker te volgen maar helaas bleek aan de overzijde van de brug bij Kagbeni geen pad verder de vallei in te zijn. Ik zag een stuk verderop een boomstam over een deel van de rivier liggen waar ook een pad bergafwaarts in de vallei starte. Opnieuw bleek het een teleurstelling want de rivier bestond hier drie delen en slechts ver twee delen lag hier een boomstam. Geen boom jn de buurt en de rivier was hier erg diep en stroomde hard. Te veel risico met mijn camera’s om over te steken en onder water te belanden. Ik vervolgde dus maar de weg 

Uiteindelijk net voor donker in Jomsom trof ik Anne en Rohit zoals afgesproken aan bij de Snowpand Lodge tegenover het kleine gravel vliegveld van Jomsom. Rohit stond me al op te wachten op het balkon. Ik kocht een biertje en een zak met gedroogde appels. De Lodge was erg mooi en eindelijk weer eens een schoon laken om onder te slapen. Na Dal Bhat ging ik direct naar bed want ik was gesloopt van de uit de hand gelopen tocht van vandaag.